در ماه های اخیر، شبکه اتریوم با مجموعه ای از تحولات بنیادین روبه رو شده که می تواند چهره آینده این بلاکچین محبوب را به طور اساسی تغییر دهد. کاهش چشمگیر کارمزدها و پیشنهاد مهاجرت از ماشین مجازی فعلی به معماری RISC-V، دو محور مهمی هستند که آینده مقیاس پذیری و بهره وری اتریوم را تحت تأثیر قرار خواهند داد. در ادامه به بررسی جزئیات این تحولات و اثرات آن بر توسعه دهندگان، کاربران و اکوسیستم دیفای می پردازیم.
کارمزدهای کم سابقه در شبکه اتریوم؛ مسیر هموار برای کاربران و توسعه دهندگان
یکی از موانع همیشگی برای کاربران و پروژه های فعال روی شبکه اتریوم، کارمزدهای بالا و غیر قابل پیش بینی بوده است. اما اکنون کاهش چشمگیر هزینه های تراکنش، شرایطی را ایجاد کرده که اتریوم را بار دیگر در مرکز توجه قرار داده است.
طبق داده های به روز شده از بلاکچین اتریوم، در حال حاضر کاربران می توانند تنها با پرداخت حدود ۰.۰۱ دلار، تراکنش های خود را در مدت زمان متوسط ۳۰ ثانیه نهایی کنند. این رقم پایین ترین سطح کارمزدها در چند سال اخیر به شمار می رود و نشان دهنده کاهش شدید ازدحام شبکه است.
در حال حاضر، کارمزد پایه در حدود ۰.۳۵۱ گوئی ثبت شده و اولویت بندی تراکنش ها نیاز به پرداخت هزینه اضافی ندارد. حتی در حالت‌های پر ترافیک که کارمزد اولویت به ۰.۰۴۷ گوئی می رسد، کل هزینه از ۰.۰۲ دلار فراتر نمی رود. این کاهش یکنواخت در تمامی سطوح، نشان می دهد که رقابت برای ورود به بلاک ها به طرز محسوسی کاهش یافته است.
در این شرایط، اتریوم تبدیل به یکی از مقرون به صرفه ترین بلاکچین های لایه اول شده که بدون نیاز به راهکارهای جانبی، می تواند تجربه ای بهینه برای کاربران فراهم کند.
مهاجرت از ماشین مجازی اتریوم (EVM) به معماری RISC-V؛ گامی به سوی آینده ای ساده تر و مقیاس پذیرتر
در کنار کاهش هزینه ها، بنیاد اتریوم در حال بررسی تغییرات معماری عمیق در سطح ماشین مجازی است. هدف از این تغییر، ساده سازی ساختار اجرای قراردادهای هوشمند و کاهش هزینه های پردازشی و پیاده سازی است.
ویتالیک بوترین، بنیان گذار اتریوم، پیشنهاد کرده که ماشین مجازی فعلی این شبکه (EVM) با معماری متن باز و توسعه پذیر RISC-V جایگزین شود. این حرکت می تواند باعث حذف پیچیدگی های اضافی در سیستم، بهینه سازی فرآیند اجرای کد و ایجاد فرصت های بیشتر برای توسعه زبان های برنامه نویسی شود.
بر اساس این طرح پیشنهادی، توسعه دهندگان همچنان می توانند از زبان های رایج مانند Solidity و Vyper استفاده کنند، اما زبان هایی مانند Rust نیز برای نوشتن قراردادهای هوشمند در دسترس قرار خواهند گرفت. نکته مهم‌تر اینکه تمامی قراردادهای کنونی با حفظ سازگاری کامل، در محیط جدید قابل استفاده خواهند بود.
این مهاجرت نه تنها گامی در راستای ساده سازی توسعه و کاهش هزینه هاست، بلکه می تواند پایگاه اتریوم را برای حضور در کاربردهای آینده مانند اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی مستحکم تر کند.
تمرکز مجدد اتریوم بر زیرساخت لایه اول؛ بازگشت به اصول بنیادین بلاکچین
در شرایطی که بسیاری از پروژه ها تمرکز خود را بر توسعه راهکارهای لایه دوم معطوف کرده اند، اتریوم بار دیگر نگاه ها را به لایه اول، یعنی زیرساخت اصلی شبکه، بازگردانده است.
هدف از این تمرکز، افزایش بهره وری در خود شبکه پایه و بهبود تجربه کاربران بدون نیاز به ابزارهای مکمل است. ویتالیک بوترین و دیگر توسعه دهندگان معتقدند تا زمانی که مشکلات اصلی مقیاس پذیری و هزینه در لایه اول حل نشوند، رشد پایدار در بلندمدت امکان پذیر نخواهد بود.
یکی از مشارکت کنندگان فعال در شبکه اتریوم با نام Tanaka در یک پست اجتماعی نوشت: «اگر می خواهیم مشکلات واقعی را حل کنیم، باید تمرکز را از راهکارهای موقتی لایه دوم برداشته و اصلاحات اساسی را در خود هسته شبکه اعمال کنیم.»
در نتیجه، تغییر معماری اجرایی به RISC-V، کاهش فشار شبکه و حذف اجزای پردازشی پیچیده، در راستای همین راهبرد کلی قابل تحلیل است.
نتیجه گیری؛ اتریوم در مسیر تحول عمیق و ماندگار
کاهش کارمزدها، پیشنهاد مهاجرت به معماری نوین RISC-V و بازگشت به تمرکز بر لایه اول، همگی نشان می دهند که اتریوم در حال تجربه یک بازسازی بنیادی است.
این اقدامات نه تنها به بهبود تجربه کاربری منجر شده، بلکه افق روشنی را برای توسعه پایدار در آینده فراهم می کنند. اتریومی که روزگاری با تراکم شبکه و هزینه های بالا شناخته می شد، حالا در حال تبدیل شدن به پلتفرمی سریع، مقیاس پذیر و اقتصادی برای کاربران، توسعه دهندگان و پروژه های دیفای است.
در صورت تداوم این روند و همراهی جامعه توسعه دهندگان، اتریوم می تواند همچنان نقش کلیدی خود را به عنوان ستون فقرات اکوسیستم غیر متمرکز حفظ کند.